نام:
ايميل:
سايت:
   
متن پيام :
حداکثر 2000 حرف
كد امنيتي:
  
  
 
وقتي دلت گرفته و سنگينيِ پلک هاي نگاهت، در هجوم ثانيه ها تو را سر به زانوي اندوه مي کند... دلت پر مي کشد براي هوايي که بوي اسپند و عطر گلابش مست مي کند آدم را... از آن هواهايي که تازگي اش جان و دلت را مي گشايد به بد مستي... چه شوقي دارد وقتي فکر ميکني در اين هوايي بي کسي ها، کسي حسابي هوايت را دارد... کسي که مي تواني در حريمش آشيانه بسازي و به اندازه ي آسمان در اين آشيانه، پر بگشايي ...کسي که مثل هيچکس نيست...