صاحب زمان!
مگذار دست اجل پيش از اينكه تو را ببينم، مرا سوار بر قافله ي خويش كند و من با دلي پر از آروز روانه ي خاك شوم، كه اگر چنين شود، وصيت مي‌كنم به ديگران كه در غم فراق من اشك را تسلاي دل خود مكنند، بلكه بر حال من بگريند و ذكر مقدس صاحب الزمان (عج) بر لب زمزمه كنند كه مولاي من در بر مرگ مرا از عذاب آخرت نجات دهد و من آنجا انتظار ديدارم به پايان رسد.
