مرا موهبت ان عطا کن تا بجاي اسودن به ديگران اسايش ببخشم....
و بجاي انکه ديگران درکم کنند درکشان کنم....
و بجاي انکه عشق دريافت کنم عشق بورزم...
زيرا با فراموش کردن خويش است که ميتوان به هر چيز رسيد...
با بخشايش است که بخشوده ميشويم...
و با مردن است که زندگي ابدي ميابيم....