عاقبت کي سر شود اين انتظار؟
بر دل شوريده باز آيد قرار
در فراقش باغ دل همچون خزان
لاله ها چون لاله هاي داغدار
شکوه سازم از غم هجران او
يا ز دست روزگار کج مدار
ديده را گفتم که اندر هجر او
مثل باران بهاري خون ببار
کي شب هجران من آخر شود
تا ببينيم روي خورشيد نگار؟
آمد اين پاسخ، مگر تنها تويي
در هواي ديدنش چشم انتظار؟
