صبا زلطف رسان بهترين سلاله بر يد
زهي بكهتر و مهتر چنان ياله بر يد
بنازم آنكه جهان را بكف قباله بر يد
چو آفتاب مي از مشرق پياله بر يد
زباغ عارض رويش هزار لا له بر يد
نگار من تو پس پرده ي ز چيست تامل
تراست شش جهته و چادر كن دست تو سل
زجور و ظلم خزان گشته سطح و نيست تحمل
نسيم در سر گل بشكند كلاله سنبل
چو در ميان چمن بوي آن كلاه بر يد
يا ولي زمان مظهر و مبين فرقان
بشذ زشرع قوائم فتاد و ين زبنيان
هزار سال و فزون در حجابي يشه امكان
گرت چو نوح بني صبر هست در غم طوفان
بلا بگردد و كام هزلر ساله بر يد
چه خوانم ين سر شوريده را شماتتهاست
چه نالم ين تن پر عشق را ملا متهاست
چه سازم از غم هجرت بدل جراحتهاست
حكيت شب هجران نه ين حكيتهاست
كه شمه زيبائيش بصد رساله بر يد
ز تو فراز سما ارض مهد و خور به تلمع
خديو كشور يجادي و چراست تقنع
بوصل يار دلا ناله كن بساز تضرع
ز گرد خوان نگون فلك مدار توقع
كه بي ملالت صد غصه يك نواله بريد
از آنزمان كه سرم كوي عشق تو بربود
بنالم از غمت هر دم ز دل بر آرم دود
ره علاج ندارم مگر زحضرت معبود
بسعي خود نتوان برد گوهر مقصود
خيال باشد كا ين كار بيحواله بريد
"عتيق" بريم عشق تو اندر است نه واعظ
غريق بحر ترا كي فتد قبول مواعظ
حديث عشق تو هرگز نخوانده اخفش و حافظ
نسيم وصل تو گر بگذرد ز تربت حافظ
ز خاك كالبدش صد هزار ناله بر يد