از پرده اگر ماه پري چهره برآيد

با غمزه مستانه خود، جلوه گر آيد

ما را دگر از هجرت او شکوه سرآيد

از غيبت اگر ماه فروزنده درآيد

اي کعبه مقصود! قفل دل بر ضريح چشمان تو بسته ايم و مبتلاي درد عشق و جنون و عذابيم. از خُمار چشم تو بيماريم و در دام زلف تو گرفتار. از لهيب عشق تو بي قراريم و بر کمند مهر تو دچار.