گاهي اگربا ماه صحبت کرده باشي از ما اگر پيشش شکايت کرده باشي گاهي اگر در چاه مانند پدر آه! اندوه مادر را شکايت کرده باشي
گاهي اگر زير درختان مدينه بعد از زيارت، استراحت کرده باشي گاهي اگر بعد از وضو مکثي کني تا آيينه اي را غرق حيرت کرده باشي در سال هاي سال دوري و صبوري چشم انتظاري را شفاعت کرده باشي حتي اگر بي آنکه مشتاقان بدانند گاهي نمازي را امامت کرده باشي يا در لباس ناشناسي در شب قدر از خود، حديثي را روايت کرده باشي يا در ميان کوچه هاي تنگ و خسته نان و پنير و عشق قسمت کرده باشي پس بوده اي و هستي و مي آيي از راه تا حق دل ها را رعايت کرده باشي پس مردمک هاي نگاه ما عقيم اند تو حاضري، بي آنکه غيبت کرده باشي!
