جواني و پيري با يک ديگر قابل مقايسه نيستند. جواني مايه نشاط و سعادت است و پيري موجب فلاکت و حسرت. جواني نيمروز زندگاني است و پيري شبانگاه ظلماني. جواني دوره خودنمايي و شجاعت است و پيري روزگار ترس و مذلت، جوان چون آهوي وحشي با نشاط و غرور در وادي زنگي مي‌دود و پير چون مردي لنگ آهسته و با هزار زحمت ، قدم برمي‌دارد.