خداوندا چرا روزم سياه است
چرا تا صبح چشمانم به راه است
چرا نوميد مي باشم خدايا
کخ نوميدي خودش جرم و گناه است
چرا تاريک گشته روزگارم
چرا عالم به پيش من سياه است
چرا پنهان زچشم خلق گشته
کسي که بر جهان پشت و پناه است
به هرجا مي روم ره بسته بينم
چرا بسته به رويم شاهراه است
براي رفتن در خانه او
چرا مانع زمن جند و سپاه است
چرا حکم خدا اجرا نگردد
چرا بسته به رويم دادگاه است
خداوندا چرا مهدي نيامد
که او هم دادرس هم دادخواه است
رضايي سوخته از هجر رويش
دو چشم اشکبار او گواه است