با سلام وتشكر
عالم تمام ذره و خورشيد زينب است ويرانگر عمارتِ ترديد زينب است در محور محبت خورشيدِ کربلا عباس ماه و حضرت ناهيد زينب است از جمله ي تقبَّلِ او مي شود عيانکوه وقار و قله ي توحيد زينب است کوفه خيال کرد علي روي منبر است اما به روي محمل غم ديد زينب است در جمله اي ز مهدي زهرا رسيده است در مشکلات مايه ي اميد زينب است از دام درد و غصه و غم ها رها شدم هر دم دخيل بي بي مشکل گشا شدمقدّيسه ي مقدسه والا دخيلُکِ اي شمسه ي مشعشعه بالا دخيلُکِ خانم نگاه کن چقدر زار آمدم اي مهرباني دل طاها دخيلُکِ بيچاره ام، فقير و گرفتار و بي قرار آرامشِ درونيِ مولا دخيلُکِ روزيِ فاطميه ي ما در نگاهِ توست اي دختر مکّرم زهرا دخيلُکِ چشم مرا هميشه پر از اشک روضه کن اي کعبه ي مصيبت عظمي دخيلُکِ بانو توجهي به پريشاني ام نما اي آسمان عاطفه باراني ام نما
