زندگـــي زيبـاســـت چشمـي بـاز کـن
گردشـــي در کوچــه باغ راز کن
هر که عشقش در تماشا نقش بست
عينک بد‌بيني خود را شکسـت
من مـيـــان جســـم‌ها جــان ديـــده‌ام
درد را افکنـــده درمـان ديـــده‌ام
ديــــده‌ام بــر شـــاخه‌ها احـســـاسـ‌ـها
مي‌تپــد دل در شميــــم ياسها
زنــدگــي موسـيـقـي گنـجشـکهاست
زندگي باغ تماشـــاي خداســت
گـــر تـــو را نــور يـقيــــن پيــــــدا شود
مي‌تواند زشــت هم زيبا شــود
حال من، در شهر احسـاسم گم است
حال من، عشق تمام مردم است!
زنـدگــي يــعنـي هميـــــــن پــروازهــا
صبـــح‌هـا، لبـخند‌هـا، آوازهـــا
اي خــــطوط چهــــره‌ات قـــــــرآن من
اي تـو جـان جـان جـان جـان مـن
با تـــو اشــــعارم پـر از تــو مــي‌شـود
مثنوي‌هايـم همــه نو مي‌شـود
حرفـهايـم مــــرده را جــــان مي‌دهــد
واژه‌هايـم بوي بـاران مي‌دهـــد