سلام.

روزِ وصلِ دوستداران ياد باد ياد باد! آن روزگاران ياد باد!
کامم از تلخيِ غم چون زَهر گشت بانگ نوش شادخواران ياد باد
گرچه ياران فارغند از ياد من از من ايشان را هزاران ياد باد
مبتلا گشتم در اين بند و بلا کوشش آن حق‌گزاران ياد باد
گر چه صد رود است از چشمم روان زنده رود باغِ کاران ياد باد
راز حافظ بعد از اين ناگفته ماند اي دريغا! رازداران ياد باد!