استاد روپوش سفيد و تميزي پوشيده بود تا گرد گچ روي لباسش ننشيند . صدايش سخت به ما که ته کلاس بوديم ، مي رسيد :
او مي گفت : تمام عضلات بدن از مغز دستور مي گيرند ، اگر ارتباط مغز با اعضاي بدن قطع بشود ، اعضاء هيچ حرکتي نخواهند داشت ؛ اگر هم داشته باشند ، کاملا غير عادي و نا منظم خواهد بود .
حرف استاد مه به اين جا رسيد ، يکي از دانشجوها که مسن تر از بقيه بود ئ هميشه ساکت ، بلند شد و گفت :« ببخشيد استاد ! وقتي ترکش توپ سر رفيق منو از زير چشم هايش برد تا يک دقيقه الله اکبر مي گفت . »