نه پلاکي ، نه کارتي ، نه نامه اي ، مانده بودند استخوان هايي که پيدا کرده اند مال بچه هاست يا عراقي ها ، آنجايي هم که تفحص مي کردند هم عراقي بود و هم ايراني ، صداي يکي شان بلند شد .
ياحسين ! ياحسين ! بچه هاي خودمون هستن . به سمتش رفتند . پرسيدند از کجا فهميدي ؟
خاک را از روي چيزي که توي دستش بود پاک مي کرد . آن را به سمت بقيه گرفت و گفت ؟ « از عکس امام »