امام صادق (ع) درباره آزمايشي که روزهاي اول ظهور براي ياران مخصوص امام عصر (ع) يعني همان 313 تن پيش مي آيد، چنين مي فرمايند:
گويي ميبينم قائم ما عليه السلام در کوفه بالاي منبر نشسته و اصحاب مخصوص که سيصد و سيزده تن هستند، به عدد اصحاب بدر، در خدمت حضور دارند. ناگهان امام زمان عليه السلام نامه اي با مهر طلايي از جيب قباي خود بيرون مي آورد که البته عهد نامه اي است از رسول خدا صلي الله عليه و آله براي آن حضرت. چون مفاد عهدنامه را براي آنها مي خوانند مانند گله گوسفند گرگ زده همه، بجز وزير و يازده تن از نقبا به عدد نقباي بني اسرائيل، بقيه همه آن سرور را رها کرده، در سرتاسر کره زمين سير مي کنند و چون مرجع و پناهي غير از او نمي بينند دوباره برمي گردند. امام صادق عليه السلام در ادامه ميفرمايد: اي مفضل! به خدا سوگند، من مي دانم که حضرت قائم عليه السلام چه مي فرمايد که سبب فرار کردن آنها مي شود.
منبع : کمال الدين صدوق ج2 / ص