رهــــا کن غيـــــر مــــن را. اشتـــــي کـــن با خداي خـــــود. تو غيــــر از مـــــن چه ميجووويـــــي؟ تو با هــــر کس غيـــــر از من چه ميگويـــــي؟ تو راه بندگـــــي طي کـــــن من خداايـــــي خوب ميدانم. تــــو دعوت کــــن مــــرا با خـــــود به اشکـــــي، يا خدايـــــي مهمانـــــم کن.که من چشمــــان اشـــــک الودت را دوســــــت ميـــــدارم.طلـــــب کن خالـــــق خود را. بجـــــو مــــا را تو خواهـــــي يافت. ک عاشـــــق ميشــــوي بر ما و عاشــــق ميشـــــوم بر تو ک وصــــــل عاشـــــق و معشــــــوووق هــــم اهستــــه ميگويـــم: *خدايـــــــــــــــي* عالمـــــــــي دارد.