چقدر من به تو معتادم

دستهايم بوي دستهاي تو را مي دهد

نامه هايم همه به نام توست

و چشم هايم هميشه به نگاه توست

اما مي دانم...

اگر هزار سال از دوست داشتن من بگذرد

تو به من معتاد نميشوي

نه به دستهايم نه به چشم هايم

يک قدم مانده به من

به سمت خوابي مي پيچي

که بهتر است من از آن بيدار شوم.

به پدرم که نگاهش را هرگز فراموش نمي کنم

و روزي را که از من جدا شد...