ساعتها زير دوش به کاشي هاي حمام خيره مي شوي

غذايت را سرد مي خوري ناهار ها نصفه شب ، صبحانه را شام!

لباسهايت ديگر به تو نمي آيند، همه را قيچي مي زني!

ساعتها به يک آهنگ تکراري گوش مي کني و هيچ وقت آهنگ را حفظ نمي شوي!

شبها علامت سوالهاي فکرت را مي شمري تا خوابت ببرد!

تنهائي از تو آدمي ميسازد که ديگر شبيه آدم نيست…

روزهاي من اينگونه و شبهايم اصلاً نميگذرد.