تمام لحظه‌هاي سرد و بي‌سكوت را به انتظار لحظه ظهور تو نظاره كرده‌ام. نمي‌دانم چرا... . و نام زيباي تو را بر ديوار قلبم حك كرده‌ام تا التيامي باشد بر زخم‌هايي كه از گذر ايام به يادگار داشتم.

اي مسافر غريب!

نمي‌دانم چرا...

جمعه‌ها نگاه من نمي‌رسد به اوج آسمان و بي‌كرانه‌ها!

نمي‌رسد به آنچه كه خدا به آن نظاره مي‌كند!

شايد اين بار نگاهم بي‌پرواست

شايد اين بار خدا از پي تنهايي دريا با ماست.
يا زهرا.حلال بفرماييد.