آفرين ها بر تو بادا اي خدا / ناگهان کردي مرا از غم جدا
گر سر هر موي من گردد زبان / شکر هاي تو نيايد در بيان
تو در جان مني من غم ندارم / تو ايمان مني من کم ندارم . . .