تو همچون درختي سبز،سرشار از زندگي هستي
و من برگي که زنده ام از سايه ي وجودت
با نسيم ِخوش ِمهربانيت مرا بنواز ،
بگذار تا سبزم ، در سايه سار ِ شاخه هايت
و چون زرد شدم در زير ِ پايت آرام بگيرم