اي يـــار غــايــب از نـظـرم جــان فــداي تو

گر زنده ام بـه عشقِ تو هست و بـراي تو


بر چشم خويش سرمه کنم با هزار شوق

خاک رهي که خورده بر آن خاک ؛ پاي تو