يوسف نديده است به دنيا نظاره‌ات
کردم هزار حنجره نذر هزاره‌ات
راضي مشو که طعمة دست خزان شوم
وامي‌شود گل لب من با اشاره‌ات
حرفي براي گفتن از اين دل نمانده است
جانا! کجاست در دل اين شب ستاره‌ات؟
رازي است سر به مهر، دو چشم سياه تو
ديدم به قاب ديدة تو استخاره‌ات
سر مي‌نهم به پاي تو در آستان عشق
من زنده‌ام به نام و نگاه دوباره‌ات