خدايا!
از اين ماه مبارک به بعد يک لحظه مرا به خودم وا مگذار.
آياتت را ميخواندم و ميگفتم اگر مرا به خودم وا گذاري همچنان راه درست را ميروم.
ولي افسوس که بد فکر کردم و تو نيز صادق بودي و من جزء لا يتفکرون و لا يعقلون بودم.و راه اشتباه را رفتم ...
پس دستم را بگير.