چه قشنگه اون موقع که نقاره ها با نواشون اشکو از چشما جاري ميکنن ...
چه قشنگه هق هق زائري که از سرِ درموندگي سر به سجده ميذاره جلو بارگاهت ...
چه دوست داشتنين زائرات آقا ... نگاهاشون ، حرفاشون ، همدلياشون ، همه ي همه ي مهربونياشون ...
چقد عجيبه اون لحظه اي که بدون اختيار به زانو ميفتن جلو کرامتت ...
و چه اندازه زيباست پاسخت به رضا رضا گفتنشون ...
به التماساشون و به زجه هايي که از سر درموندگي سردادن ...

بـه حلقـه هـاي ضـريحت دلـم گـره خـورده
گـره گشـاي من ، اينبـار اين گـره مگشـاي