دلم بدجوري هواي جبهه را كرده است، به طوري كه يك لحظه نمي‌توانم تحمل كنم. دلم همه‌اش شور مي‌زند و مي‌خواهم بال در بياورم و هرچه سريعتر خودم را به خط اول برسانم مي خواهم در سرزميني كه امام زمان آن را كربلا ناميد وارد بشوم و همچنان كه خدا اين توفيق را نصيبم كرد به هر صورت به جبهه بيابم اين توفيق را نيز نصيبم كند كه در اين دشت كربلا شهيد بشوم وقتي برادران بسيجي‌ام را مي‌بينم كه با چه شوقي در اينجا فداكاري مي‌كنند از خودم و از خداي خودم خجالت مي‌كشم كه سالم برگردم.