خدايا به روي درخشان مهدي
به زلف سياه و پريشان مهدي
به قلب رئوفش که درياي داغ است
به چشمان از غصه گريان مهدي
به لبهاي گرم علي يا علي اش
به ذکر حسين و حسن جان مهدي
به حال نياز و قنوت نمازش
به سبحان سبحان سبحان مهدي
به برق نگاه به خال سياهش
به عطر مليح گريبان مهدي
به حج جميلش به جاه جليلش
به صوت حجازي قرآن مهدي
به جان داده هاي مسير عبورش
به شهد شهود شهيدان مهدي
مرا دائم الاشتياقش بگردان
مرا سينه چاک فراقش بگردان