دوست ميدارم که با خويشان خود بيگانه باشم
همدم عقلم چرا همصحبت ديوانه باشم
دل به هر کس کي سپارم من در دلها مقيم
تا نتوانم شمع مجلس شد چرا پروانه باشم
آزمودم آشنايان را فغان از آشنايي
آرزومندم که با هر آشنا بيگانه باشم
مرغ خوشخوانم وگر در حلقه زاغان نشينم
کي توانم لحظه اي در نغمه مستانه باشم
مردمي گم شد ميان آشنايان از تو پرسم
با چنين نامردمان بيگانه باشم يا نباشم مهدي سهيلي