بسم رب زينب س

سلام عليکم

عاشورا، خوني بود که با حلقوم زينب(س) به کوچه‌هاي کوفه و شام کشيده شد و سپس در فواره بلند خون شهيدان و شعر شورانگيز شيعي، به امروز رسيد.

ما مديون عاشوراييم. اگر آن روز زينب(س) کتاب قطور صبوري را تدوين نمي‌کرد، امروز هيچ‌کس را معيار صبوري نبود. زينب(س) حجت شکيبايي است و آيه بردباري.
در شکننده‌ترين لحظه‌ها و در ازدحام آزمون‌ها و آتش و آوارگى، کيست که فصلي از کتاب زينب(س) را بخواند و حقارت رنج خود را در مقايسه با آن رنج‌هاي کوه‌شکن درنيابد.
منطقه عملياتي زينب(س)، اين بانوي صبور بني‌هاشم، منطقه فراگير دردها و درمان‌هاي بشري است و فرماندهي کريمانه اين عمليات دنباله‌دار، همه جبهه‌هاي اسارت را در بردارد.
دنيا اگر خودش را گم نکرده بود، معناي حرف‌ها و دردهاي زينب(س) را بهتر مي‌فهميد. درد زينب(س)، سردرگمي دنياست.
شهادت،‌طرح کربلاست و اسارت، شرح آن. حسين(ع) طرح است و زينب(س)، شرح.
اگر در عاشورا، زينب(س) بند بند قساوت را نمي‌لرزاند، زن جامعه ما فرياد نمي‌‌دانست و رسالت عاشورايي را نمي‌شناخت و اعجاز فرياد را باور نداشت.
غم هيچ جا آشناتر از وسعت سينه تو نديد و مصيبت، ‌هيچ شانه‌اي استوارتر از تو نيافت و صبر، عظيم‌تر و بزرگوارتر از تو در گستره تاريخ نشناخت.
التماس دعا