دلم ميخواست مثل سنگ باشم يا اينکه سنگ بودم مخصوصا سنگ هاي توي ساحل. آخه هميشه با دريا در تماس هستند هميشه با آب دريا شسته ميشن،پاک ميشن خيلي کم پيش مياد که از دريا جدا بشن
اگر هم جدا بشن
مسئول جدا کردنشون ما آدمها هستيم
فکرشو بکن هر لحظه در تماس با دريا باشي
اون وقت جز دريا چيزي نمي بيني
جز صداي دريا چيزي نمي شنوي
حالا اگه مثل اين سنگ هاي کنار دريا باشم و هر لحظه با يه نيروي پاک در تماس باشم او وقت وجود من هم صيقلي مي خورهاگه اين نيروي پاک خدا باشه هر لحظه باهاش در تماس باشم حتي با يه ذکر اون وقت جز خودش چيزي رو نمي بينم...

سلام دوست خوبم
پست زيبايي بود !
[گل][گل]