زل ميزند به من ،خورشيد سوزانش

کم مي شود هر دم، آدم ز ايمانش

سهم من از دنيا ،شايد جهنم بود

سستي کجا کردم از امر و فرمانش

اي کاش او مي ديد، اين گوشه ي دنيا

ظلمي که مي بارد در حق انسانش

بيزارم از حوري ،که در بهشت دارد

دنياي من اينجاست ،آغاز و پايانش