که بر فراز روح آشيان دارد
و هيچگاه از خواندن باز نمي ايستد و خاموش نمي شود
در تندباد حوادث ، آوايش شيرين ترين نغمه هاست
گاه طوفان سختي ها بال هايش را سست مي کند
او که نوايش گرما بخش قلبهاي بسياريست
من نوايش را همه جا شنيده ام
در سرزمين هاي سرد
در درياهاي ناشناس
در اوج سختي ها و رنج ها
