كربلا خاكت دهد بوى بهشت *** كربلا هستى تو چون كوى بهشت
كربلا خاكت معطّر از چه شد *** بين گلها امتيازت از كه شد
كربلا گو بوى عطرت از كجاست *** عنبر و بوى عنبرت از كجاست
كربلا بوى خدائى ميدهى *** كى ز او بوى جدائى ميدهى
كربلا جانم فداى بوى تو *** كى شود رو آورم بر سوى تو
كربلا گشتى معلّى بعد از آن *** برتر از عرش خدائى بعد از آن
كربلا من زنده از بوى تواءم *** كربلا من عاشق روى تواءم
كربلا هر كس كه يادت مى كند *** زائرت حق را زيارت ميكند