اگر روزي کسي از من بپرسد
که ديگر قصدت از اين زندگي چيست ؟
بدو گويم که چون مي ترسم از مرگ
مرا راهي به غير از زندگي نيست
من آن دم چشم بر دنيا گشودم
که بار زندگي بر دوش من بود
چو بي دلخواه خويشم آفريدند
مرا کي چاره اي جز زيستن بود؟...
ابليس اي خداي بدي ها توشاعري!
من بارها به شاعري ات رشک برده ام!
شاعرتويي که اين همه شعرآفريده اي!
غافل منم که اين همه افسوس خورده ام!
عشق وقمارشعرخدانيست شعرتوست
هرگزکسي به شعرتوبي اعتنا نماند
غيرازخدا که هيچ يک ازاين دو را نخواست
درعشق ودرقمارکسي پارسانماند!...
امااگرتوشعرفراوان سروده اي
اي شعرخدا يکي است
ولي شاهکاراوست
دانم چه شعرها که توگفتي واونگفت
ياازتوبيش گفت ونهان کرده نام را
امااگرخداوتوراپيش هم نهند
آيا توخودکدام پسندي؟
کدام را؟