ارباب، صداي قدمت مي آيد
هنگامه ي اوج ماتمت مي آيد
ما در تب داغ غم تو مي سوزيم
يکبار دگر محرمت مي آيد
السلام عليک يااباعبدالله الحسين
هر سال براي تو سيه مي پوشيم / در دسته ي عاشقان علم بر دوشيم
ما، بعد هزار و چارصد سال هنوز / با ياد لب تو آب را مي نوشيم . . .
بنازم آنکه دايم گفتگوي کربلا دارد / دلي چون جابر اندر جستجوي کربلا دارد
به ياد کاروان اربعيني با گريه مي گويد / همي بوسم خاکي را که بوي کربلا دارد…