يادش بخير کودکي...
نردبان مي گذاشتيم برويم پشت بام,شايد ماه را بگيريم
شايد خدا را ببينيم...
حالا قد کشيده ايم و خدا از رگ گردن به ما نزديک تر شده ...
يادمان مي رود...
و تو اي ماه تر از ماه به رسم دوست داشتن باز نردبان مي گذاريم,
روي بام دلمان مي نشينيم شايد تو ما را ببيني...!!!