داني که چرا مهر جبين خاک حسين است؟

/ چون قبله ي دل پيکر صد چاک حسين است

داني که چرا چوب شود قسمت آتش؟

/ بي حرمتيش بر لب و دندان حسين است

داني که چرا آب فراتست گل آلود؟

/ شرمنده زلعل لب عطشان حسين است

داني که چرا کعبه ي حق گشته سيه پوش /

يعني که خدا هم عزادار حسين است . . .