حضرت زينب(س)


ندارد وسعت داغم مساحت

نديدم بعدِ تو يک روز راحت

مرا از کربلا بردند اما

دلم جا ماند بين قتلگاهت

*

ندارد شام غم هايم سپيده

من و يک کاروان قد خميده

رسيده وقت آغاز جدايي

خداحافظ تن در خون تپيده

*

خزان شد پيش چشمم باغي از ياس

منم تنها در اين هنگام حساس

مهياي سفر هستم ولي آه

ندارم محرمي برخيز عباس


مجمع زينبيون اهل بيت خوزستان

بيت آيت الله موسوي

zeynabiyooneahlebeyt.blogfa.com