چه زيبا خالقي دارم
دلم گرم است مي‌دانم
که فردا باز خورشيدي،
ميان آسمان، چون نور مي‌آيد
شبي مي‌خواندم با مِهر
سحر مي‌راندم با ناز
چه بخشنده خداي عاشقي دارم
که مي‌خواند مرا، با آنکه مي داند گُنه کارم