8امام على عليه‏ السلام : وَ ايمُ اللّه‏ِ، مَا كانَ قَوْمٌ قَطُّ فِى غَضِّ نِعْمَةٍ مِنْ عَيْشٍ فَزالَ عَنْهُمْ اِلاَّبِذُنُوبٍ اِجتَرَحوها لاَِنَّ اللّهَ لَيْسَ بِظَـلاّمٍ لِلْعَبيدِ؛

به خدا سوگند، هرگز نعمت گروهى كه از زندگىِ خوش بهره‏مندند، از بيننمى‏رود، جز به وسيله گناهانى كه مرتكب مى‏شوند؛ چرا كه خداوند هرگز به بندگان ظلمنمى‏كند.نهج البلاغه، از خطبه 178