27امام رضا عليه‏ السلام : مَنْ حَسُنَ ظَنُّهُ بِاللّه‏ِ كانَ اللّه‏ُ عِنْدَ ظَـنِّهِ بِهِ وَ مَنْ رَضىَ بِالْقَليلِمِنَ الرِّزْقِ قَبِلَ اللّه‏ُ مِنْهُ الْيَسيرَ مِنَ الْعَمَلِ وَ مَنْ رَضىَ بِالْيَسيرِ مِنَ الْحَلالِخَفَّت مَؤُونَتُهُ وَ تَنَعَّمَ اَهْلُهُ ، وَ بَصَّرَهُ اللّه‏ُ داءَ الدُّنيا وَ دَواءَها ، وَ اَخْرَجَهُ مِنْها سالِمااِلى دارِ السَّلامِ ؛

هر كس به خدا خوش گمان باشد، خداوند مطابقِ گمان او، با وى رفتار مى‏كند و هركس به روزىِ كم راضى باشد، خداوند عمل كم را از او مى‏پذيرد و هركس به روزىحلال اندك خشنود باشد، هزينه زندگى‏اش سبك مى‏شود و خانواده‏اش در نعمتخواهند بود و خداوند، او را از بيمارى و درمان دنيا آگاه مى‏كند و به سلامت، از دنيا بهخانه سلامت (آخرت) بيرون مى‏بَرد.كافى ، ج 8 ، ص 347، ح 546