28امام على عليه‏ السلام : ما اَعْجَبَ هذَا الاِْنْسانَ مَسرورٌ بِدَرْكِ ما لَمْ يَكُنْ لِيَفوتَهُ ، مَحزونٌ عَلىفَوتِ ما لَمْ يَكُنْ لِيُدْرِكَهُ ، وَ لَوْ اَ نَّهُ فَكَّرَ لاََبْصَرَ وَ عَلِمَ اَ نَّهُ مُدَبَّرٌ ، وَ اَنَّ الرِّزقَ عَلَيْهِ مُقَدَّرٌ ،وَ لاَقْتَصَرَ عَلى ما تَيَسَّرَ ، وَ لَم يَتَعَرَّض لِما تَعَسَّرَ ؛

چه تعجب‏آور است اين انسان! با رسيدن به چيزى كه از دستش نمى‏رفت، خوشحالمى‏شود و براى از دست دادن چيزى كه به آن نمى‏رسد، ناراحت مى‏شود، در صورتى كهاگر فكر مى‏كرد، مى‏فهميد و مى‏دانست كه كارش برنامه‏ريزى شده است و روزى برايشتقدير شده است و در نتيجه به آنچه آسان به دستش مى‏رسد، اكتفا مى‏كرد و آنچه را كهسخت به دست مى‏آيد، دنبال نمى‏نمود.