سکوت و فاصله

يا هيچ گاه، حس کبوتر نداشتم

يا خواستم پرنده شوم، پر نداشتم

تو، بال و پر زدي و رسيدي به آسمان

من، دست از حضيض زمين بر نداشتم

تو، جز جنون و عشق و خطر در سرت نبود

من، جز سکوت و فاصله، در سر نداشتم

روزي که روي شانه ي شاين شهر ديدمت

انگار مسخ بودم و پيکر نداشتم

يک مشت، استخوان و پلاکي که سوخته ست

گفتند اين تو هستي و باور نداشتم

اي کاش! هيچ گاه نمي ديدم، اين تو را

اي کاش! هيچ گاه برادر نداشتم