گر مي گويند ذکر کنيد ، منظور اين نيست که يک تسبيح دستمون بگيريم و بگوييم: يا الله ، يا رحمان ، يا رحيم و ... ،اسم ببريم! اينها ذکر نيست. ذکر اينست که او در کل زندگي ما حضور داشته باشه. اگر يک اسم خدا جميل است، پس بايد در معماريمان باشد، توي رفتارهايمان باشد، تو لباسمون باشد تو ظاهر و باطنمون بايد باشد، تو صحبت کردنمون بايد باشد. کو جميل!؟ که تو مي گويي من ذاکرم! هر کس ذاکر نباشد به اسماء الله زندگيش سخت مي شود، معيشتش تنگ مي شود . الهي قمشه اي