کثرت مجالست با اهل غفلت، مزيد قساوت و تاريکي قلب و استيحاش (گريزان بودن) از عبادت و زيارات است؛ از اين جهت است که احوال حسنه حاصله از عبادات و زيارات و تلاوت‌ها، به سبب مجالست با ضعفا در ايمان، به سوء حال و نقصان، مبدل مي‌شوند؛ پس، مجالست با ضعيف الايمان ـ در غير اضطرار و براي غير هدايت آنهاـ سبب مي‌شود که ملکات حسنه خود را از دست بدهد، بلکه اخلاق فاسده آنها را ياد بگيرد. محمدتقي بهجت