بِمَوتِ النَّفسِ تَكونُ حَياةُ القَلبِ و َبِحَياةِ القَلبِ البُلوغُ إِلَى الاِستِقامَةِ؛
زيرا پا گذاشتن هوا و هوس، دل را زنده مى كند و زنده دلى، سبب استقامت است.