نظرات ياداشت شهيد سيد حسين حسيني - نگين شهداي قائم شهر وبلاگ تخصصي شهداي مسجد ابوالفضل ع پل سه تير

+ somayeh

فرزندي پدر پيرش را کُول کرد و به کوهستان برد. وقتي به بالاي کوه رسيد، پسر غاري پيدا کرد و پدر را آن جا گذاشت. هنگامي که مي خواست برگردد، با خنده هاي پدر پيرش مواجه شد. پسر با تعجب به او نگاه کرد و گفت: «به چه مي خندي پدر؟!»
پدر نگاهي به پسر جوانش کرد و گفت: «من هم چون تو، روزي پدر پير و ناتوانم را همين جا رها کردم و رفتم و حالا تو مرا اين جا آوردي. روزي هم پسرت تو را به اين جا خواهد آورد!»
پسر لحظه اي به حرف هاي پدرش انديشيد و آن گاه از ترس آن که مبادا روزي پسرش هم با او چنين کند، پدر را برداشت و به خانه آورد.