مي خواهم برگردم به روزهاي کودکي :
آن زمان ها که : پدر تنها قهرمان بود…
عشــق ، تنها در آغوش مادر خلاصه ميشد…
بالاترين نــقطه ى زمين ، شـانه هاي پـدر بــود…
بدتـرين دشمنانم ، خواهر و برادر هاي خودم بودند…
تنــها دردم ، زانو هاي زخمـي ام بودند…
تنـها چيزي که ميشکست ، اسباب بـازيهايم بـود…
و معناي خداحافـظ ، تا فردا بود…