مشکل اين است که توجه ما بر روي روح نيست… بيرون است… جايي که به سوي رقابت مي رويم…. به “متخصص و کاردان” شدن ادامه مي دهيم- وارد بسياري از کشمش ها مي شويم، وهيچ پاياني براي مشکلات و غم و اندوه هاي مان نيست. اما به محض اين که توجه مان را بر روي روح مي گذاريم در آن جا، به طور شگفت انگيزي درمي يابيم، که همه چيز کارساز مي شود، و اين که روح منبع و سرچشمه تمامي عشق، آرامش، لذت و حقيقت است.