مثل يک مرد پَر کشيدي تا...آسمان را به بَر کشيدي تا...تا که باران به شهر برگرددباز هم چشم تر کشيدي تا...روزها رنگ شب به خود دارندروز را تا سحر کشيدي تا...سينه‌ات داغدار فردا بود«آه» را بيشتر کشيدي تا...در همان کوچه‌هاي بي‌غيرتسينه‌ات را سپر کشيدي تا...حرف امروز نيست جان دادنروي ديوار در کشيدي تا...ارث مادر رسيده است به تومثل يک مرد پَر کشيدي تا...